ایجاد هر گونه مزاحمت عمدی یا سهوی به وسیله تلفن از طریق هر فرد یا
گروه و در هر رده سنی برای مشترکان دیگر، مزاحمت تلفنی محسوب می شود؛ اما
برای شکایت درخصوص این مزاحمت ها به کجا باید مراجعه کرد؟
به یاد می
آورم زمانی که تلفن ثابت در منازل در همه جا حتی مناطق دوردست همه گیر شد و
گوشی ای که گاهی اوقات پشت هم زنگ می خورد؛ با صدای زنگ تلفن مجبور می شدی
سریعتر سمت گوشی بروی شاید کسی کار مهمی داشته باشد و تلفن قطع شود.
نفس
نفس زنان به گوشی تلفن می رسیدی همین که گوشی را برمی داشتی کسی آن طرف
گوشی فقط فوت می کرد و تو آنچنان حرص می خوردی که قابل توصیف نبود.
و
حتی خوب به یاد می آورم مادرانی را که فرزندان خردسالشان گریه می کردند
طوری که مانع از انجام کارهای منزل می شدند و تلفن تنها راه نجات مادر از
این همه اذیت و آزار بود؛ مادر با گوشی شماره ای را می گرفت و تو هم می شدی
مسوول ساکت کردن بچه ها!
تا اینکه علم پیشرفت کرد و گوشی های همراه به بازار آمدند و این سرگرمی به شکلی مدرنتر ادامه یافت.
بالاخره
روزی رسید که با توسعه فن آوری ارتباطی، شماره تماس گیرنده قابل تشخیص و
پیگیری شد. البته در مقابل این پیشرفت، پیشرفتهایی هم در ایجاد مزاحمتهای
تلفنی از جمله شماره گرفتن با دبیت کارت و ..صورت گرفت!
مزاحمان تلفنی و دردسر برای خانواده ها و حتی نهادها و سازمانها
مزاحمان
تلفنی به طور معمول در گروه سنی خاصی قرار دارند که ای کاش سرگرمیهای
بهتری برای آنان وجود داشت تا آزار دیگران را موضوع بازیهای خود نکنند.
شاید
کمتر خانواده، موسسه یا سازمانی است که از این نوع مزاحمتها در امان
باشد؛ زیرا مرتکبان گاه و بیگاه و در زمانی که مردم نیاز به استراحت
دارند، آسایش آنان را سلب میکنند و پیامدهای ناشی از این مزاحمتها را که
ممکن است دردسرهای بزرگی برای خانوادهها ایجاد کند، نادیده میگیرند.
انواع
تلفن همراه و ثابت جای خود را چنان در زندگی روزمره ما باز کرده است که
برای بسیاری سپری کردن یک شبانهروز بدون استفاده از این وسیله ارتباطی غیر
قابل تصور است؛ با وجود چنین وابستگی شدیدی و البته نیازی که به ارتباط
غیر حضوری با دیگران داریم، نمیتوان دردسرهای آن را هم نادیده گرفت.
این
مزاحمتها به مشکلاتی که برای خانوادهها ایجاد میکنند، محدود نمیشود؛
بلکه آتشنشانی، موسسات تاکسی تلفنی، غذاخوریهایی که مشترکان تلفنی دارند،
پلیس ۱۱۰، ۱۱۸ و ... را هم دربرمی گیرد؛ به عبارت دیگر از این معضل
اجتماعی، همه درمانده اند.
این مزاحمتها شکلهای مختلفی دارد؛ اما سوت
کشیدن، سکوت و فوت کردن شاید کمتر آزار دهنده باشد. فحاشی و حرفهای رکیک و
تهمت در مرتبه دوم قرار دارد و از همه بدتر، دادن خبرهای کذب و تکاندهنده
است که گاهی باعث شوک آنی و از بین رفتن آرامش خانوادهها میشود.
اگر مزاحم تلفنی مجرم شناخته شود، حکم صادر می شود
اگر
بر اثر مزاحمت تلفنی، شخصی متحمل ضرر و زیان شود، در این صورت مطابق
قوانین میتواند با ارائه شکوائیه به دادسرا مبنی بر مزاحمت تلفنی و بیان
دلایلی که حاکی از خسارت رسیدن به وی باشد، مزاحم تلفنی را به محاکمه
بکشاند و چنانچه دادگاه متهم را مجرم بداند مکلف است ضمن صدور حکم جزایی در
باره مزاحمت تلفنی، نسبت به مطالبه ضرر و زیان مدعی خصوصی نیز حکم صادر
کند و اگر نیاز بیشتر به تحقیق درباره خسارت مدعی باشد، پس از رسیدگی لازم
مطابق ماده ۱۲ قانون نسبت به صدور حکم اقدام می شود.
اگر کسی به عمد
و با سوءنیت به وسیله تلفن خبر فوت یکی از نزدیکان شنونده را به او بدهد و
این خبر موجب مرگ یا مرض شنونده شود، عملش مطابق با قانون مجازات اسلامی
ممکن است قتل عمد شناخته شود و مرتکب قصاص شود؛ چون چنین عملی نسبت به یک
فرد مسن در نوع خود کشنده به شمار میرود.
مزاحم زندانی میشود!
برای
مجازات مزاحمتهای پیامکی و تلفنی، مجرمان به مجازات تعزیری محکوم
میشوند. این مجازات ممکن است شامل شلاق، جریمه مالی و حبس باشد. نوع
مجازات نیز بسته به شخصیت متهم، دفعات و نوع مزاحمت بستگی دارد.
البته
دور از انتظار نیست که یک مزاحمت ساده به قتل یک نفر منجر شود؛ بنابراین
سر و کار مزاحم تلفنی کمتر به قصاص و دیه میافتد؛ اما حبس مجازاتی معمول
برای این مزاحمان خواهد بود؛ و قانونی که اجازه زندانی کردن مزاحم را
میدهد، قانون مجازات اسلامی است و مادهای که میتوانید این حکم را در آن
پیدا کنید، ماده ۶۴۱ است که مقرر شده است:
«هرگاه کسی به وسیله
تلفن یا دستگاههای مخابراتی دیگر برای اشخاص مزاحمت ایجاد کند، علاوه بر
اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد
شد». البته این همه ماجرا نیست. علاوه بر قانون مجازات اسلامی در مقرراتی
که شرکت مخابرات دارد، مجازاتهای دیگری هم برای مزاحم در نظر گرفته شده
است.
به کجا شکایت کنیم؟
خیلی از افرادی که قربانی مزاحمت
تلفنی میشوند ترجیح میدهند که موضوع را پیگیری نکنند؛ اما برای کسانی که
این مزاحمتها امانشان را بریده است و به ستوه آمدهاند، چارهای جز شکایت
و پیگیری وجود ندارد.
گفتیم که علاوه بر مجازات زندان که در قانون
مجازات اسلامی برای مزاحمان در نظر گرفته شده است مجازاتهای دیگری هم در
قوانین شرکت مخابرات برای آنان وجود دارد؛ بنابراین قربانیان مزاحمت تلفنی
میتوانند از دو طریق موضوع را پیگیری کنند.
اداره حقوقی وزارت
دادگستری در سال ۱۳۷۳ در این خصوص نظریهای داده است که تکلیف موضوع را
بهتر مشخص میکند. در این نظریه گفته شده است: در مورد مزاحمت تلفنی چنانچه
عمل مشتکیعنه (کسی که از او شکایت شده) فقط مزاحمت تلفنی باشد و همراه با
جرم دیگری مانند فحاشی و استعمال الفاظ رکیک نباشد، در صورت احراز مزاحمت،
تلفن مزاحم قطع میشود؛ اما چنانچه مزاحمت تلفنی همراه با جرایم دیگر از
قبیل فحاشی یا تهدید باشد، رسیدگی به بزه ارتکابی با دادگاههای عمومی محل
خواهد بود.
بنابراین اگر از جمله افرادی هستید که بعد از آن که تلفن
زنگ میزند و گوشی را برمیدارید، کسی جواب نمیدهد و این عمل چند بار و
گاه بارها و بارها تکرار میشود یا اینکه قربانی اشکال دیگر مزاحمت تلفنی
هستید میتوانید به مراجع یادشده مراجعه کنید تا با مزاحم برخورد شود.
داشتن
نامهای از مخابرات نیز میتواند باعث سرعت در کار شود. در این مرحله روی
یک برگه کاغذ شکایت خود را مطرح میکنید. عنوان مجرمانه این شکایت هم چنین
است: «ایجاد مزاحمت تلفنی از طریق ارسال پیامک.» اگر توهین شدیدی هم صورت
گرفته باشد، شاکی میتواند تقاضای «اعاده حیثیت» را هم مطرح کند. ممکن است
طرف مقابل نامشخص باشد. در چنین حالتی در بخش مربوط به متشاکی نوشته
میشود: «نامشخص».
بعد از این مرحله، با ارجاع شکایت به یکی از
شعبههای دادیاری یا بازپرسی، با نامهای که دادگاه خطاب به کلانتری برای
تکمیل کردن تحقیقات مینویسد، کلانتری از مخابرات درخصوص این شماره تلفن
استعلام و تقاضای پرینت مکالمات تلفنی را عنوان میکند. ممکن است این
استعلام به طور مستقیم از سوی دادگاه خطاب به مخابرات ارسال شود، اما بخش
اولیه کار در این مرحله شناسایی مزاحم است.
حتی مخابرات میتواند
گوشی تلفن همراهی که از آن تماس گرفته شده را ردیابی کند و این مساله را
مشخص کند که آخرین بار چه زمانی و چگونه از آن استفاده شده و چه سیم کارتی
در آن فعال بوده است؟ پس از این مرحله و مشخص شدن شماره تماس، از سوی
دادسرا برای آن نشانی و صاحب خط تلفن اخطاریه ارسال میشود و دادسرا ایشان
را احضار و تحقیق میکند.
اگر فردی در مرحله اول در دادسرا یا
کلانتری حاضر نشود، برای بار دوم نیز برای او اخطاریه ارسال میشود و در
نهایت با عدم حضور وی، برای بار سوم در صورتی که دادستان دلایل جرم را قوی
تشخیص دهد، برای او حکم جلب صادر میشود.
در مرحله بازپرسی اگر فرد
مزاحم این مساله را بپذیرد، پرونده با صدور کیفرخواست برای صدور رای به
دادگاه فرستاده میشود. البته ممکن است مزاحم در طول مراحل بازجویی عنوان
کند که استعلام را قبول ندارد.
در این مرحله تا زمان اقرار، بازجویی
ادامه مییابد و در صورتی که دلایل کافی وجود داشته باشد، با اخذ قرار
مناسب، پرونده مراحل بعدی خود را طی میکند.
یکی از شیوههای اثبات
مزاحمت تلفنی، استناد به صدای ضبط شده است اما گاهی دادیاران، بازپرسها یا
قضات این مساله را نمیپذیرند. چون ممکن است با توجه به پیشرفت تکنولوژی،
صدای ضبط شده ساختگی باشد.
و اما...
با همه این مجازاتها باز هم کسانی پیدا میشوند که اعصاب و روان مردم را دستمایه سرگرمی خود می کنند.
کمترین
فایده مجازات مزاحمان تلفنی این است که از تعداد آنان میکاهد؛ اما
نمیتوان انکار کرد که با توجه به پیامدهای گسترده این شیوه مردمآزاری،
باید برای افزایش تأثیر مجازاتها چارهای اندیشید و فکری کرد؛ شاید باید
قوانین را سفت و سختتر نوشت و شاید لازم است شناسایی و برخورد با مزاحمان
را با همکاری شهروندان جدیتر پیگیری کرد.